Hetgeen den Lezer in de volgende bladen wordt aangeboden , was oorspronkelijk niet voor de pers bestemd , Toen ik de Fransche dienst ontkomen en weder tot het burgerlijke leven teruggekeerd was, hield ik mij onledig met het ter nederstellen van mijne ontmoetingen en wedervaren in dit belangrijkste jaar mijns levens , zowel tot eene herinnering voor mij zelve , als om te voldoen aan het verlangen mijner betrekkingen en vrienden.

Om het alzoo geschrevene door den druk gemeen te maken , daaraan dacht ik niet ; want mijns inziens moest de bekendheid met wat mij wedervaren was , wel hen die mij kenden , maar niet zoo zeer het algemeen belang inboezemen ; bovendien kende ik mij de bekwaamheid niet toe om een aangenaam boek te schrijven , en om de eenvoudige feiten op te sieren , en ze door het vergrootglas der verbeelding zóó uit te doen komen , dat het dagverhaal als tot een roman werd , begeerde ik niet , Het heeft mij echter , reeds in dien tijd , niet aan aanzoeken ontbroken om mijne lotgevallen door den druk openbaar te maken , maar ik wees ze telkens af , want ik had niet geschreven uit zucht om iets in het licht te geven , of omdat ik er zoo groote waarde aan toekende.

Liever gaf ik belangstellenden het manuscript ter lezing , maar ondanks de zorg er voorgedragen , kostte dit mij moeite en tijd , daar door het vele behandelen sommige bladen gedurig moesten overgeschreven worden , en daar de lezing door den een aanzoeken van anderen uitlokten , was ik zelden lang bezitter van het werk. De vrees kwam meer dan eens bij mij op , dat het op die wijze eenmaal verloren mogt raken. Hierbij voegde zich later de aandrang mijner kinderen , welke die aantekeningen voor hen van groot belang achtten , en met leedwezen zouden gezien hebben , dat het verhaal van de lotgevallen huns vaders –-- een familie-erfdeel als het manuscript door hen beschouwd werd –-- vermist kon worden. De vrees en die aandrang zijn wel de hoofdoorzaken die mij er eindelijk toe deden besluiten mijne aantekeningen te doen drukken.

Ik gevoelde dat wanneer het publiek alzoo deelgenoot zou worden van wat weinigen gelezen hadden , het noodig was dat het geschrevene werd nagezien en in een vorm gebracht , die voldoen zou aan de eischen des tijds en die van de tegenwoordigen stand onze letterkunde. Ik betuig den geëerden heer Honig mijn hartelijken dank , dat hij aan mijn verzoek op eene wijze heeft willen voldoen , die mij en het publiek ook in dezen aan hem verpligt.

En hiermede zij mijn boek den lezer aanbevolen ; het schenke hem bij de lezing eenige genoeglijke oogenblikken , en mogt hij bij het leed en de rampen die mij wedervoeren , getroffen worden , het stemme hem tevens tot dankbaarheid , dat die tijd van ellende en schrik voorbij is , en gelukkige jaren voor land en volk zijn aangebroken onder het bewind van het geliefde Stamhuis!

Koog a/d Zaan DE SCHRIJVER.